Itaque contra est, ac dicitis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Duo Reges: constructio interrete. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?

1. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
2. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?
3. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
4. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Cur iustitia laudatur?

Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.

Numquam facies.

An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

• Ea possunt paria non esse.
• An eiusdem modi?
• Hoc non est positum in nostra actione.
• Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari.

Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Quae contraria sunt his, malane?

Quae cum dixisset, Explicavi, inquit, sententiam meam, et eo quidem consilio, tuum iudicium ut cognoscerem, quoniam mihi ea facultas, ut id meo arbitratu facerem, ante hoc tempus numquam est data.

Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi
nos censes oportere?

Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.